Van Sinterklaas naar de Kerstman

Vorige keer schreef ik dat ik de wind hoorde waaien om het huis en dat het bij de open haard voelde als een echte Sinterklaasavond. Afgelopen maandag voelde ik me even de Kerstman. Nu geloof ik niet in die man en heb ik er ook niks mee, dus enige uitleg is hier wel nodig. 

Maandag is de dag dat ShowerPower dicht is. Op die dag slapen wij als vrijwilligers uit, maken een wandeling, pakken eventueel wat zaken op in huis en doen waar we verder zin in hebben. Natuurlijk sliep ik ook heerlijk uit, maar in de tweede helft van de ochtend vertrok ik met de teamleidster naar het centrum van Mytilini, de hoofdstad van Lesbos. Zij ging op pad voor boodschappen en allerlei praktische zaken en ik ging alle Chinezen af. Nu vraag je je misschien af wat je bij een Chinees moet om 11:00 's morgens, maar op Lesbos is een Chinees wat anders dan in Nederland. 

Een Chinees is hier de goedkoopste optie om aan sokken te komen. En nu kunnen we het natuurlijk uitgebreid gaan hebben over de arbeidsomstandigheden waaronder deze sokken zijn gemaakt, of het plastic waar ze in verpakt zijn, of de katoen waar ze van gemaakt zijn, maar dat parkeerde ik deze dag even helemaal. Met het geld dat jullie allemaal samen bij elkaar hebben gebracht ging ik namelijk op jacht naar zoveel mogelijk sokken. Bij de eerste Chinees scoorde ik 42 paar, bij de tweede een soortgelijk aantal, en die loste ik daarna bij de auto van de teamleidster. Ik moest namelijk nog naar de Grote Chinees en hier had ik stiekem al even gespiekt. Ik wist dat deze man mij ging helpen aan nog heel veel meer sokken. 

Na een korte tussenstop bij de supermarkt voor wat powerfood stapte ik naar binnen. Ik koekeloerde om me heen. Geen wagentjes, geen mandjes.... Bij de kassa stond een lange rij, dus de optie om elke keer een lading daarheen te brengen viel ook weg. Zou ik zo'n koffer pakken die ze ook verkopen om alles naar de kassa te brengen. Hmmmmmm... twijfel, hoe ga ik dit aanpakken?!?!Op dat moment vroeg een andere klant aan een Chinees in een dikke winterjas iets over een product. Wacht eens even, deze undercoverchinees is een winkelmedewerker! Ik schiet de beste man aan en vraag hem hoe ik de hele bak met sokken naar de kassa kan krijgen. "How many socks do you want?", vraagt de beste man.  Oepsie, daar had ik nog niet over nagedacht. Ik doe maar een gooi. Vragend kijk ik hem aan "I've got 300 euro’s", how many can I get?” De man rekent even snel en vertelt me dat ik dan 300 paar kan krijgen. Akkoord! Via een walkie talkie laat hij alles naar boven komen vanuit de kelder. Licht paniekerig vraag ik hem of hij ook shoppers verkoopt waar de sokken inpassen. Een grote vuilniszak wordt tevoorschijn getoverd, alle sokken ingeladen en ik word vooraan in de rij gezet. 5 minuten later loop ik richting de haven waar de teamleidster op me wacht. De vuilniszak hangt over mijn schouder en deze zeul ik letterlijk met me mee. Vanuit een speaker klinkt "jinglle bells" en  zo voel ik me even de Kerstman. Wat een heerlijk gevoel, voorlopig zullen vele vrouwen door deze kerstvrouw naast een bh en een onderbroek ook weer sokken krijgen. 

Naast de sokken heb ik ook vele tube's bepathen en sudocreme gekocht. Deze kunnen we meegeven aan kleine kindjes met rode billetjes (waarop de kans groot is als je maar 1 of 2 luiers tot je beschikking hebt per dag).  Het overige geld is naar de stichting gegaan zodat er ook in de toekomst nog vele onderbroeken, bh's en sokken gekocht kunnen worden. 
Nogmaals heel heeel heeeeeel veel dank!!!

Als het me lukt volgt er deze week nog een blog. Ik gok over Truus...