Leven in dankbaarheid; in mijn (christelijke) opvoeding speelde dankbaarheid een belangrijke rol. Van kinds af aan kreeg ik het mee om God te danken voor dat wat ik gekregen had en vertelden mijn ouders mij over mensen in de wereld die het niet zo goed getroffen hadden als ik.
Het ene moment lukt dit leven in dankbaarheid me beter dan het andere moment. Soms kan ik een echte mopperkont zijn en vergeet ik even hoe goed ik het heb.
Afgelopen september schreef ik me in bij shower power aan de slag te gaan. Ik las in die dagen opnieuw de cijfers (13000 mensen op een plek waar 3100 mensen passen), ik zag de foto's van ondergelopen tenten en mensen die nog geen tent hadden, ik las over de stress en de paniek in het kamp nadat er brand uit brak en over de doden die hierbij vielen.
Verbijstering en machteloosheid bleven als gevoel achter. Waarom doet Europa niks? Wat is er nodig om verandering te brengen. Ik weet het niet meer....
Opeens realiseer ik me weer hoe dankbaar ik mag zijn dat mijn wieg in Nederland stond. Dat ik mag leven met een gouden lepel in mijn mond. En die dankbaarheid motiveert me om te gaan delen,
En dus maak ik opnieuw de keuze om maar een druppel op de gloeiende plaat te zijn.
Ik ga dus bij Shower Power aan de slag. Shower power biedt vrouwen en kinderen een plek om even tot rust te komen en in een veilige omgeving te douchen. Vooral wanneer je weet hoeveel vrouwen een verleden met seksueel geweld hebben realiseer je je hoe belangrijk deze plek is.
Daarnaast begreep ik uit berichten dat wanneer de douches in Moria constant zouden werken iedereen 1 keer per week zou kunnen douchen met het huidige aantal bewoners. De douches werken alleen maar 50% van de tijd en wanneer ze het doen zijn ze vaker koud dan warm.
Met deze feiten in mijn hoofd stap ik onder mijn eigen fijne douche, in mijn goed geïsoleerde huis.
Ik pak de shampoo, van dat ene fijne merk dat ik zelf gekozen heb. Hierna volgt een lekkere crèmespoeling en zeep ik mezelf eens goed in. Dat ruikt lekker! Omdat ik toch zo heerlijk sta besluit ik ook onder de douche nog even mijn tanden poetsen. 'Nog een minuutje dan' besluit ik tot slot en daarna moet de douche echt uit. Ik gris mijn schone handdoek en sla die om mee heen, nog even die heerlijke warmte vasthouden en ik ga op zoek naar een setje schone kleding. Opeens realiseer ik me bij al deze momenten hoe goed ik het heb. Ik voel me veilig in mijn huisje, kan zelf beslissen welke verzorgingsproducten ik heb en welke kleding ik aantrekken. En al die tijd heb ik het geen moment koud. Dit is douchen in dankbaarheid, ik daag je uit dit ook eens te doen de komende week.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten